หลังจากฉันแต่งงานกับสามี คืนวันส่งตัวฉันเลยใส่ชุดนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะ…?!

ฉันเป็นผู้หญิงที่เกิดและโตในชนบท ใครๆก็มักจะเรียกฉันว่า “สาวบ้านนอก” มันทำให้ฉันเกลียดคำนี้เข้าไส้จริงๆ ฉันจำได้ว่าสมัยฉันเรียนมหาวิยาลัย เพื่อนๆทุกคนต่างมองหาแต่ผู้ชายรวยๆ มีรถขับ และบ้าแบรนด์เนม

 

ฉันรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อย ฉันเลยค่อยๆตีตัวออกห่างจากพวกเธอ หลังจากที่ฉันเรียนจบมหาลัย เพื่อนๆรอบกายที่ฉันเคยรู้จัก ทุกคนต่างก็ยอมทำทุกวิถีทางเพื่อได้มาซึ่ง “เงิน” กันทั้งนั้น ไม่งั้นก็ใช้เส้นสายในการหางานทำ มันทำให้ฉันยิ่งรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยเข้าไปกว่าเดิมอีก เพราะฉันเป็นคนที่มาจากชนบท พ่อแม่ฉันก็ทำสวนทำไร่ ไม่ได้มีหน้ามีตาในสังคมเหมือนพ่อแม่ของเพื่อนๆ ฉันได้แต่อิจฉาพวกเค้า ฉันเคยน้อยใจในโชคชะตาตัวเอง ทำไมพ่อแม่ของฉันไม่รวยเหมือนพ่อแม่ของคนอื่นบ้างนะ หลังจากที่ฉันเรียนจบมหาลัย ฉันก็ไม่ได้กลับบ้านอีกเลย

ในปีนี้ฉันทำงานหนักมาก ฉันทำงานเป็นฝ่ายประชาสัมพันธ์ให้กับบริษัทบริษัทหนึ่ง ปีนั้นฉันอายุ 26 ปี ฉันเลยได้รู้จักกับเขา เขาเป็นเศรษฐีนักธุรกิจ แล้วบุพเพสันนิวาสก็บังเกิด พวกเราได้มาเจอกันอีกครั้งในงานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนสนิทฉันเอง ในตอนนั้นฉันรู้ว่าเขากำลังมองฉันอยู่และเขาก็ชอบฉันมากด้วย แม้ว่าเพื่อนของฉันจะบอกกับฉันว่าเขาอายุ 68 แล้วนะ แต่ฉันก็ไม่แคร์ เพราะตอนนั้นฉันอยากจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ฉันอยากเป็นเหมือนหงส์ที่บินสูงสง่าบนฟ้า ฉันจึงทำทุกทางให้ได้ใกล้ชิดกับเขา เวลาผ่านไปเพียงไม่นานเราก็ได้คบกัน

เขาบอกกับฉันว่าเขาเคยแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง ภรรยาของเขาเสียชีวิตไปนานแล้ว ฉันรู้สึกตะขิดตะขวงใจเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ยอมคบกับเขาแต่โดยดี เขาดูแลฉันดีมาก ตอนนี้ฉันคบกับเขามาได้ปีกว่าแล้ว เสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่มีแต่ของแบรนด์เนมทั้งนั้น แถมเขายังขับรถสปอร์ตอีกด้วย

 

 

ดูเหมือนเพื่อนๆจะอิจฉาฉันกันใหญ่ ในตอนนั้นฉันมีความสุขมาก ตอนนี้กิเลสของฉันก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันเคยถามเขาเรื่องงานแต่งงานอยู่บ่อยๆ ตอนแรกเขาเหมือนกำลังลังเล แต่สุดท้ายเขาก็ยอมตอบตกลง ฝันของฉันใกล้เป็นจริงขึ้นมาเรื่อยๆ สุดท้ายเขาก็…ฉัน ในวันที่เราแต่งงานกัน ฉันพอใจกับการจัดงานแต่งงานมาก ฉันเชิญคนที่ฉันรู้จักทุกคนมาร่วมงาน ให้ทุกคนร่วมมาเป็นสักขีพยานในงานแต่งงานของเรา

 

 

พอตกดึก ฉันอยากผ่านพ้นคืนวันส่งตัวนี้ไปไวๆเหลือเกิน ฉันจึงใส่ชุดเซกซี่ออกมายั่วสามี คิดไม่ถึงเลยว่าการกระทำของฉันจะส่งผลให้สามีฉันจะทำรุนแรงถึงขนาดนี้ จนสามีของฉันเสียชีวิตอย่างกระทันหัน ภายหลังฉันถึงรู้ว่าสามีของฉันเขาป่วยเป็นโรคหัวใจระดับที่ 4

ตอนนี้ใครๆก็คงคิดว่าฉันเป็น….คนที่คิดทรยศ วางแผนฆ่าสามีตัวเอง แต่ความจริงแล้วฉันไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นเป็นแบบนั้น ฉันแค่ไม่อยากจะต้องใช้เวลานานกับเรื่องอย่างว่า

ตอนนี้ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรจริงๆ ฉันอยากกลับบ้าน แต่แม่ของฉันบอกว่าไม่ต้องกลับไป ตอนนี้ใครๆต่างก็รุมประนามฉันกันหมด ตอนนี้ฉันไปที่ไหนทำอะไรก็ถูกด่าตลอด แล้วฉันควรทำอย่างไรดี

ที่มา : liekr